Het begon met de bewustwording...... ZL kocht een huis en zou gaan samenwonen en wij zouden dan weer met z'n 2en zijn.
Dat was voor ons het moment om na te denken hoe we verder wilde. ML heeft artrose en we hebben een jaren 30 woning met bijbehorend onderhoud en onze tuin is nogal groot en wordt voor hem steeds moeilijker bij te houden eigenlijk is een 40 urige werkweek zelfs teveel voor hem en zijn daarom alvast gaan consuminderen, zodat hij nu maar 32 uur hoeft te werken. (Al laat het werk dit vaak niet toe en hij toch zelfs meer dan 40 uur per week werkt) maar dat even terzijde.
Het meest praktisch is dus een appartement voor ons.
Uiteraard hebben we wel een wensenlijstje waaraan dit appartement aan moet voldoen.
- Het liefst in onze eigen woonplaats
- Met lift
- Liefst niet hoger dan de 3e verdieping
ML heeft hele erge hoogtevrees - Minimaal 2 slaapkamers
voor als de kleinkinderen blijven slapen. - De woonkamer niet kleiner dan 35m2
bij voorkeur groter, maar och, concessies moeten we allemaal doen - Een niet al te klein balkon op het zuiden of Zuid westen
- Veel licht inval is ook heel belangrijk
- En dan ook nog ruim onder de 2 ton.
Tot zover ons wensenlijstje, is redelijk toch?
Maar met dat plan om te gaan verhuizen, kwam de 2e bewustwording. .....
We zullen flink moeten ruimen.
Naar aanleiding daarvan, ben ik bij blogs over consuminderen gaan lezen, waaronder *deze*
Daardoor kreeg ik steeds meer inzicht in hoe absurd alles in elkaar steekt.
We werken om dat duur huis/auto... vul maar in, te kunnen betalen, terwijl we met mindere maandlasten veel meer vrijheid krijgen in de breedste zin van het woord.
Begrijp me niet verkeerd, ik werk met heel veel plezier en haal hier ontzettend veel energie en voldoening uit, maar voor ML wordt het werken dus steeds moeilijker, maar hij moet minimaal 32 uur werken, zodat we onze vaste lasten èn een leuk leven kunnen betalen. Hier gaan we dus verandering in brengen ( in de vaste lasten, niet in een leuk leven, kan alleen maar nog leuker worden ;)
Kortom, als we uitgeruimd en uitgeklust zijn, gaat ons huis in de verkoop en hopen snel te verkopen en te kopen, zodat ook bij ons RUST heerst, zoals bij Jolanda van *deze blog* ik kan me zo in haar leefwijze vinden, bedankt Jolanda, jij bent voor mij een echte inspiratiebron.
Jammer dat ik deze bewustwording/inzicht niet eerder heb gehad, maar zoals het spreekwoord zegt: "Gedane zaken nemen geen keer". ( is echt mijn ding, spreekwoorden en gezegdes)
Dus sluit ik heel toepasselijk af met mijn levensmotto;
Leer van gisteren,
Droom van morgen,
Leef vandaag !!
Fijne week allemaal.
